civitas
Sunday, 27 May 2012
Thursday, 29 March 2012
Ummah
Definisi Ummah
Ummah menurut Sahifah Madinah adalah di dalam pengertian
yang luas. Istilah tersebut adalah merujuk kepada semua penduduk Madinah pada
masa kedatangan Nabi ke Madinah. Ia termasuklah orang-orang Islam yang
berhijrah bersama Nabi atau lebih dikenali sebagai orang-orang Muhajirin,
penduduk Madinah yang telah membantu Nabi atau yang lebih dikenali sebagai
golongan Ansar serta orang-orang Yahudi yang telah menjadi sebahagian daripada
sebahagian daripada penduduk Madinah. Walaupun mereka terdiri daripada pelbagai
bangsa dan agama tetapi masih lagi dianggap sebagai satu ummah. Oleh itu,
Sahifah Madinah telah menyebutkan nama mereka satu persatu dan mereka
masing-masing mempunyai hak dan tanggungjawab terhadap negara Islam Madinah.
Sejarah Pembentukan Ummah
Pembentukan ummah di Madinah bermula sebaik sahaja Nabi
sampai ke Madinah iaitu pada tahun 1 Hijrah bersamaan 622 M. Suasana di Madinah
tidak aman menyebabkan Nabi mengambil beberapa langkah untuk membentuk ummha.
Nabi sedar negara Islam Madinah mungkin dapat ditegakkan jika penduduk Madinah
tidak bersatu terlebih dahulu. Sehubungan dengan itu, Nabi telah bertindak
mempersaudarakan golongan Aus dan Khazraj dan mereka diberi nama baru iaitu
golongan Ansar, golongan ini kemudiannya telah dipersaudarakan pula dengan
golongan Muhajirin dan seterusnya mengadakan perjanjian damai dengan golongan
Yahudi. Bagi mengukuhkan lagi kedudukan ini, Sahifah Madinah telah digubal,
Nabi juga membina masjid sebagai tempat untuk menyatukan umat Islam. Dengan
usaha-usaha yang dilakukan ini maka terbentuklah satu ummah di Madinah.
Kaitan Ummah dengan Politik Islam di Madinah
1.
|
Pembentukan ummah mempunyai kaitan yang rapat dengan
politik Islam di Madinah. Dengan terbentuknya ummah, Madinah telah muncul
sebagai sebuah negara Islam yang pertama. Ia kemudiannya menjadi sebuah kuasa
yang besar dan disegani. Di bawah konsep ummah, penduduk Madinah telah
bekerjasama untuk membangunkan Madinah sama ada dari segi politik, ekonomi
ataupun sosial. Kejayaan Nabi menyatukan penduduk Madinah di bawah konsep
ummah telah membuktikan bahasa Islam adalah agama yang lengkap dan ia tidak
memisahkan di antara politik dan agama.
|
2.
|
Pembentukan ummah Madinah juga telah menjamin keselamatan
Madinah dari ancaman luar dan dalam. Sebagai satu ummah semua penduduk
Madinah perlu bekerjasama untuk mempertahankan Madinah dan sebarang ancaman.
Di samping itu, mereka juga tidak boleh bermusuhan di antara satu sama lain.
Nabi dengan jelas menyebutkan bahawa sesiapa atau mana-mana golongan yang
mengingkari perjanjian yang telah dibuat akan dikenakan hukuman yang
setimpal. Hal ini terbukti apabila orang-orang Yahudi telah dihalau dari
Madinah apabila mereka sering mempersendakan kemenangan tentara Islam. Malah
telah bekerjasama dengan pihak musuh iaitu orang-orang Quraisy.
|
3.
|
Pembentukan ummah juga telah berjaya menyelesaikan krisis
pemimpin yang wujud di Madinah sebelum ini. Semua penduduk Madinah
termasuklah orang-orang Yahudi bersetuju untuk menerima Nabi sebagai pemimpin
Madinah. Sifat-sifat kepimpinan yang ada pada Nabi telah menyebabkan mereka
berpuas hati dan bersetuju untuk bernaung di bawah pemerintahan Islam.
Sebelum ini, penduduk Madinah sering bertelagah bagi menentukan kepimpinan di
Madinah. Puak Aus dan Khazraj misalnya telah berperang sejak sekian lama dan
peperangan yang paling hebat ialah peperangan Buath. Orang-orang Yahudi juga
sering mengintai peluang untuk mengambilalih pentadbiran Madinah, oleh itu,
mereka sering melagak-lagakan di antara kedua-dua puak tersebut.
|
4.
|
Pembentukan ummah juga berjaya mengukuhkan kedudukan
politik Islam. Ia telah membuka peluang kepada penyebaran agama Islam. Orang
Islam bebas beribadat dan menyebarkan agama Islam. Hal ini menyebabkan
bilangan penganut Islam bertambah dengan banyaknya. Dalam tempoh 10 tahun
Nabi di Madinah, penganut Islam telah meningkat lebih daripada 100,000 orang.
Hal ini terbukti semasa Nabi mengerjakan ibadat haji yang terakhir, seramai
100,000 orang telah mendengar khutbah baginda yang terakhir. Bilangan ini
sangat besar berbanding dengan bilangan yang berjaya diislamkan dalam tempoh
13 tahun Nabi di Mekah.
|
Sesungguhnya pembentukan ummah di Madinah telah memberi
kesan yang besar terhadap usaha-usaha penyebaran Islam. Ia juga sekaligus
menunjukkan bahawa Nabi Muhammad adalah seorang pemimpin yang unggul. Oleh itu,
tidaklah menghairankan jika baginda juga digelar sebagai seorang negarawan.
Junjungan Mulia-Nabi Muhammad S.A.W
Nabi Muhammad s.a.w. dilahirkan pada 12 Rabiuawal Tahun
Gajah bersamaan dengan 571 Masihi di Mekah. Ibunya bernama Aminah binti Wahab.
Ibunya telah meninggal dunia apabila Nabi Muhammad 6 tahun. Bapanya bernama
Abdullah Abdul Muttalib dan beliau meninggal dunia apabila nabi dalam
kandungan. Nabi dipelihara oleh datuknya Abdul Muttalib yang kemudiannya
meninggal dunia ketika nabi berumur 8 tahun. Semasa berumur 12 tahun, nabi
mengikut bapa saudaranya Abu Talib ke Syam untuk berniaga. Seorang paderi
bernama Bahirah / Buhairah menasihatkan Abu Talib membawa Muhammad balik kerana
bimbang dibunuh oleh orang Yahudi. Ketika berusia 25 tahun, beliau telah
berkahwin dengan Khadijah binti Khuwailid yang berumur 40 tahun. Baginda
mempunyai 6 orang anak, iaitu 2 lelaki dan 4 perempuan. Yang lelaki telah
meninggal nudia semasa mereka kecil. Sewaktu 35 tahun, beliau diberi gelaran
al-Amin kerana berjaya menyelesaikan perbalahan di kalangan pembesar Arab
berhubung dengan perletakan batu Hajar al-Aswad.
Perlantikan Sebagai Nabi dan Rasul
Nabi ialah seorang manusia lelaki yang terpilih yang
disampaikan wahyu Allah untuk dirinya. Rasul juga sama dengan nabi tetapi Rasul
mesti menyampaikan wahyu yang diterimanya kepada orang lain.
Telah menjadi kebiasaan, Muhammad mengasingkan diri di Gua
Hira untuk beribadat di samping memikirkan kejadian alam. Akhirnya pada 17
Ramadan bersamaan 6 Ogos 611 Masihi sewaktu baginda berusia 40 tahun, datanglah
malaikat Jibril membawa wahyu pertama, iaitu ayat 1-5, surah al-Alaq. Wahyu ini
bermaksud: bacalah dengan nama Tuhan kamu yang menjadikan kau dan segumpal
darah dan bacalah dengan nama Tuhanmu yang mulia yang mengajar manusia yang
tidak mengetahui apa-apa. Selepas menerima wahyu pertama, nabi terus ke rumah
menceritakan apa yang berlaku kepadanya dan Khadijah telah membawa baginda
berjumpa dengan sepupunya, Waraqah bin Naufal, seorang pendeta yang menghafal
kitab suci. Waraqah mengakui yang datang itu ialah Jibril dan ini bermakna
baginda dilantik sebagai nabi.
Selepas menerima wahyu pertama, baginda terus ke gua dan
pada suatu hari, ketika baginda keluar dari rumah, baginda terdengar satu suara
dan apabila baginda mendongak, terlihatlah Jibril. Kerana takut, baginda masuk
semula ke rumah dan meminta Khadijah menyelimutkannya. Ketika inilah turunlah
wahyu kedua, iaitu surah al-Mudduthir, ayat 1-7 yang bermaksud: Wahai orang
yang berselimut, bangun dan berilah peringatan, hendaklah engkau menggesakan
tuhanmu, bersihkanlah pakaianmu, jauhilah perbuatan dosa, janganlah engkau
memberi kerana hendakkan balasan yang banyak dan hendaklah engkau bersabar
kerana tuhanmu. Dengan wahyu kedua ini, bermakna Allah telah melantik baginda
sebagai Rasul kerana ayat tersebut dengan jelas memerintahkan Muhammad untuk mengingatkan
manusia.
Tamadun Islam
Perkataan manusia dalam Bahasa Melayu adalah menyamai
istilah yang disebutkan dalam al-Quran, iaitu al-Ins, al-Insan, al-Nas dan
al-Basyar. Nama-nama ini adalah merujuk kepada manusia yang telah diamanahkan
oleh Allah untuk menjadi khalifah di atas muka bumi ini. Dengan kata lain,
manusia adalah pemerintah, pemilik dan pengguna bagi semua kejadian sama ada di
darat, di laut atau di udara. Sejak abad ke-4 M, orang-orang Barat begitu
terpengaruh dengan teori evolusi yang menyebutkan bahawa manusia berasal daripada
beruk. Teori ini mula diperkenalkan oleh beberapa orang ahli falsafah Greek
termasuklah Aristotle, Anazimander dan Epidocles. Namun demikian, teori ini
dipertikaikan oleh saujana sains Islam dan juga Barat. Mereka menganggap ia
bukanlah suatu kajian yang bersifat fakta sebaliknya merupakan satu ideologi
sahaja.
Manusia Menurut al-Quran
Manusia menurut al-Quran adalah makhluk yang dikurniakan
akal, roh, dan jasad. Ia adalah sebaik-baik kejadian berbanding dengan malaikat
dan binatang. Malaikat hanyalah dikurniakan akal tetapi tidak dikurniakan nafsu
sedangkan binatang hanya dikurniakan nafsu tanpa akal. Sungguhpun begitu
kedudukan manusia akan menjadi lebih rendah daripada binatang jika mereka gagal
menggunakan akal dengan baik sebaliknya menjadi hamba kepada nafsu. Menurut
al-Quran, semua manusia adalah berasal dari keturunan Nabi Adam dan Adam pula
dijadikan daripada tanah. Oleh itu, kaedah mantik atau logik manusia juga
berasal daripada tanah. Kebanyakan ulama tafsir berpendapat proses pembentukan
bayi dalam kandungan juga bermula dari saripati tanah atau disebut sebagai
nutfah di dalam al-Quran. Pendapat ini ternyata benar kerana semua sumber
makanan dan minuman adalah berpunca daripada tanah. Berdasarkan kenyataan ini,
jelaslah menunjukkan bahawa konsep manusia menurut Islam adalah berbeza dengan
pandangan yang pernah dikemukakan oleh para pengkaji antropologi.
Fungsi Manusia Menurut al-Quran
Beribadat kepada Allah
Menurut al-Quran, manusia berfungsi dan berperanan
tersendiri. Fungsi utama manusia dicipta ialah untuk beribadat kepada Allah.
Sehubungan dengan itu, Islam telah menggariskan beberapa jenis ibadat yang
perlu dilaksanakan oleh manusia sama ada dalam bentuk fardu ain atau fardu
kifayah. Ibadat fardu ain ialah ibadat yang perlu dilakukan oleh setiap
individu yang menepati syarat-syarat yang telah ditentukan, contohnya
sembahyang, puasa, zakat, haji dan lain-lain. Ibadat fardu kifayah pula ialah
ibadat yang jika dilakukan oleh individu atau kumpulan tertentu, maka individu
dan kumpulan yang lain tidak wajib lagi melakukannya, contohnya melakukan
sembahyang jenazah, berniaga, mengajar dan sebagainya.
Memelihara Alam
Selain itu, manusia juga berperanan untuk memelihara alam
ini dengan sebaik-baiknya. Allah telah mencipta alam ini untuk kepentingan
manusia seluruhnya. Oleh itu, manusia boleh menggunakan ciptaan ini untuk
meneruskan kehidupan mereka di dunia. Sungguhpun begitu, manusia perlu
menunaikan tanggungjawab yang telah diamanahkan oleh Allah dengan menggunakan
ciptaan tersebut hanya untuk perkara-perkara yang boleh membawa kepada kebaikan
sahaja. Mereka tidat boleh melakukan kerosakan di muka bumi ini sehingga
membawa keburukan kepada manusia atau makhluk lain termasuklah binatang.
Mengenali di Antara Satu Sama Lain
Manusia juga perlu berbaik-baik di antara satu sama lain
tanpa mengira bangsa, agama dan keturunan. Allah mencipta manusia dengan
pelbagai puak supaya mereka dapat mengenali di antara satu sama lain. Mereka
tidak boleh berbangga diri, sombong dan takbur. Sebaliknya mereka hendaklah
sentiasa berbaik-baik dan bersatu-padu di dalam menghadapi sebarang masalah.
Perbezaan agama juga tidak boleh dijadikan alasan untuk manusia bermusuhan.
Islam hanya membenarkan penganutnya memusuhi orang bukan Islam sekiranya mereka
dengan jelas menunjukkan penentangan atau cuba membahayakan orang-orang Islam.
Dalam keadaan biasa hubungan baik perlu dikekalkan di antara mereka.
Memakmurkan Muka Bumi
Selain dari memelihara alam ini manusia juga berfungsi untuk
memakmurkan muka bumi ini supaya mereka dapat menjalani kehidupan dengan lebih
baik. Akal dan pancaidera yang dianugerahkan kepada manusia hendaklah digunakan
untuk meneliti dan berfikir bagi memanfaatkan semua ciptaan yang sedia ada.
Banyak rahsia kejadian Allah yang boleh disingkap oleh manusia dengan
menggunakan akal yang ada. Di sebalik kejadian tumbuh-tumbuhan misalnya
terdapat pelbagai jenis penawar, di dasar lautan juga terdapat pelbagai
khazanah, begitu juga di dalam perut bumi. Hanya manusia yang menggunakan akal
dengan sepenuhnya akan dapat menikmati semua ini. Selain untuk dirinya ia juga
dapat memberi faedah kepada orang lain.
Mentauhidkan Allah
Manusia yang perlu mentauhidkan Allah, dalam konteks ini
manusia ditegah sekeras-kerasnya melakukan sebarang bentuk perbuatan yang boleh
membawa kepada syirik atau menyekutukan Allah. Syirik adalah dosa besar yang
tidak akan diampunkan oleh Allah melainkan dengan taubat yang
bersungguh-sungguh. Bagi mengelakkan berlakunya syirik, manusia perlu mengenali
Allah. Manusia boleh mengenali Allah melalui sifat-sifat-Nya. Terdapat 20 sifat
yang wajib diketahui oleh manusia.
Mentadbir / Menjadi Khalifah di Muka Bumi
Fungsi manusia yang seterusnya ialah mentadbir atau menjadi
khalifah di muka bumi ini. Fungsi ini sesuai dengan kedudukan manusia sebagai
makhluk yang terbaik. Manusia hendaklah sentiasa bersikap adil sama ada
terhadap dirinya sendiri atau orang lain. Manusia hendaklah memastikan tidak
berlaku kemungkaran di muka bumi sebaliknya hendaklah memastikan berlakunya
kebaikan. Hal ini sesuai dengan tugas yang diamanahkan oleh Allah iaitu Amar
Makruf dan Nahi Mungkar (menyeru kepada kebaikan dan mencegah kemungkaran).
Tamadun Mesopotamia
Mesopotamia merupakan tamadun terawal yang lahir di wilayah yang kini terletak di Iraq,timur Syria,tenggara Turki dan barat daya Iran.Mesopotamia (dari bahasa Yunani bererti antara dua sungai).Ianya merupakan kawasan muka bumi yang terletak antara sungai Tigris dan Euphrates.Wilayah Mesopotamia yang seluas 130000 batu persegi dikelilingi pergunungan Zargos di bahagian timur laut dan dataran tinggi Arab di barat daya.Ia menganjur dari Teluk Parsi di tenggara hingga ke pergunungan Taurus di Turki hinggalah ke Teluk Parsi. Bandar di Mesopotamia kemudian dijadikan ibu kota Akkad,Babylon,Assyria,Mittani,Assyrian-Baru,Parthia,Sassanid dan empayar Abbasid.
Masyarakat Mesopotamia terbahagi kepada 3 kelas.Kelas yang tertinggi dikenali sebagai amelu atau kanun bangsawan.Kelas kedua ialah (kelas pertengahan) dan yang di bawah sekali ialah hamba abdi.Kelas atasan terdiri daripada pegawai-pegawai kerajaan,golongan agama (pendeta,paderi atau rahib) dan tentera.Golongan yang paling berkuasa dalam tamadun Mesopotamia ialah golongan agama.Kelas pertengahan terdiri daripada pedagang-pedagang,guru,juruwang,ahli nujum,ahli sains,ahli silap mata,petani dan tukang.Kelas yang paling bawah merupakan kelas hamba abdi.Hamba abdi telah wujud di Mesopotamia sejak awal lagi tetapi tidaklah dipandang hina.Golongan hamba ini terdiri daripada orang tawanan perang,penjenayah,orang yang telah dijadikan hamba abdi sejak kanak-kanak lagi dan orang tempatan yang dijual beli.Sekiranya seorang hamba patuh dan setia kepada tuannya,dia boleh dibebaskan.Hamba abdi boleh berkahwin dengan orang biasa dan apabila ibu bapa mereka meninggal,anaknya akan dibebaskan.Mereka diberi keistimewaan tertentu dan boleh membuat rayuan kepada pihak yang berkuasa tetapi mereka tidak diberi peluang dalam pentadbiran.
Masyarakat Mesopotamia terbahagi kepada 3 kelas.Kelas yang tertinggi dikenali sebagai amelu atau kanun bangsawan.Kelas kedua ialah (kelas pertengahan) dan yang di bawah sekali ialah hamba abdi.Kelas atasan terdiri daripada pegawai-pegawai kerajaan,golongan agama (pendeta,paderi atau rahib) dan tentera.Golongan yang paling berkuasa dalam tamadun Mesopotamia ialah golongan agama.Kelas pertengahan terdiri daripada pedagang-pedagang,guru,juruwang,ahli nujum,ahli sains,ahli silap mata,petani dan tukang.Kelas yang paling bawah merupakan kelas hamba abdi.Hamba abdi telah wujud di Mesopotamia sejak awal lagi tetapi tidaklah dipandang hina.Golongan hamba ini terdiri daripada orang tawanan perang,penjenayah,orang yang telah dijadikan hamba abdi sejak kanak-kanak lagi dan orang tempatan yang dijual beli.Sekiranya seorang hamba patuh dan setia kepada tuannya,dia boleh dibebaskan.Hamba abdi boleh berkahwin dengan orang biasa dan apabila ibu bapa mereka meninggal,anaknya akan dibebaskan.Mereka diberi keistimewaan tertentu dan boleh membuat rayuan kepada pihak yang berkuasa tetapi mereka tidak diberi peluang dalam pentadbiran.
Tamadun Rom
LATAR BELAKANG
-Berkembang di kawasan Bukit Palatine berhampiran Sungai Tiber, di lembah Latium
-Lembah ini didiami oleh masyarakat Latin
Pemerintahan Rom mewujudkan majlis perbandaran di setiap bandar.
-Majlis perbandaran telah mewujudkan kemajuan dan keselesaan hidup penduduk bandar
-Pelbagai kemudahan disediakan di Bandar seperti bekalan air,rumah ibadat,teater,rumah mandi awam,istana.
KEISTIMEWAAN BANDAR POMPEI:
-merupakan Bandar contoh dengan pelbagai kemudahan
-merupakan 5000 penduduk
-terdapat mahkamah,pejabat,dewan,perpustakaan,rumah ibadah,kedai,pintu gerbang,dan colloseum.
PEMERINTAHAN DAN PENTADBIRAN
Sistem pemerintahan beraja di Rom :
-bermula dengan sistem beraja
-diperintah oleh raja berketurunan Eruscan yang bukan berketurunan Latin
-golongan bangsawan dikenali sebagai Patrician telah memberontak terhadap pemerintahan beraja mutlak
PERUNDANGAN
Prinsip undang-undang Rom:
-semua manusia sama di sisi undang-undang
-seseorang tidak akan bersalah sehingga dibuktikan kesalahannya
-keadilan terhadap setiap individu
-hukuman adalah berasaskan bukti yang mencukupi.
Subscribe to:
Posts (Atom)